Milieuvervuiling en de mens
Milieuvervuiling is de aantasting van het milieu door de mens, zoals de vervuiling van de lucht (luchtvervuiling), water (watervervuiling) en grond (grondvervuiling). Milieuvervuiling zorgt voor beschadiging van de natuur en voor aantasting van het leefgebied van dieren. Het ene soort vervuiling zorgt vaak ook voor een ander soort vervuiling. Luchtvervuiling kan bijvoorbeeld ook grondvervuiling veroorzaken.
Luchtvervuiling
De oorzaak van luchtvervuiling is bijvoorbeeld CO2 uitstoot, asbest, smog en zure regen. CO2-uitstoot komt uit de uitlaat van auto’s. Er komen dan giftige stoffen uit de uitlaat. Dat vervuilt de natuur en er kan een gat in de ozonlaag komen. Een ozonlaag is de laag die om de aarde zit. Hierdoor kunnen wij op aarde leven. Er zit bijvoorbeeld zuurstof in, en hij beschermt ons tegen de zon. Hierdoor wordt het warmer op aarde en smelten de ijskappen van de Noordpool. Astbest zit in daken van oude huizen. Als kleine deeltjes asbest loskomen en die worden ingeademd, zorgt dit voor een hogere kans op kanker. Probeer wat meer te lopen door veilig jouw auto te parkeren nabij Eindhoven airport.
Watervervuiling
Vervuiling van het water gebeurt door bijvoorbeeld fabrieken die vervuild water lozen in sloten, rivieren of meren en mensen die afval in het water gooien. Door het vuil in het water wordt veel van wat in het water leeft, zoals vissen, ziek of gaan zelfs dood. Dieren die van die vissen leven krijgen de giftige stoffen ook binnen via de vissen en worden ook ziek of gaan dood.
Grondvervuiling
Als giftige stoffen in de grond komen, is dat schadelijk voor alles wat op die grond leeft en woont. Planten nemen de giftige stoffen op via hun wortels. Mensen en dieren eten hiervan en worden hiervan ziek. Vervuiling van de grond kan dus zorgen voor het sterven van planten, maar ook dieren en mensen. Regen die door vervuilde grond sijpelt, neemt giftige stoffen mee en dat komt uiteindelijk in het grondwater. Grondwater wordt vaak gebruikt als drinkwater, omdat het redelijk schoon is.
